Sadece İşverenler Eleman Seçmez, İş Arayanlarda İş ve İşyeri Seçer
İnsanlar hayatlarını devam ettirmek adına bir işe ihtiyaç duyarlar. İhtiyaçlarını giderebilmek, geçinebilmek hatta yaşamlarını sürdürmek için insanlar durup dinlenmeden iş ararlar. İnsan çocukluğundan itibaren bu çark içine girer. İnsanın hedefi güzel bir eğitim almak sonrasında güzel bir iş ve sonrasında bir eş ve çocuk olarak bu çark döner durur.
İnsanlar eğitim almış, kaç yıl bir yerlerde staj yaparak işi öğrenmiş ve artık sıra gerçek bir işte çalışmaya gelmiştir. Kendi alanında çalışmak gibi bir ideali vardır insanların. Fakat gelin görün bu iş hiç kolay değildir. Her gün binlerce iş ilanı yayınlanır. Fakat sana uygun bir iş yoktur. Artık canına tak etmiştir. Artık idealleri bir kenara bırakıp ne iş olsa moduna geçilmiştir artık. Ama ne kadar da o moda geçmiş olunsa da bir umut hala içinde yaşamaktadır. Ya bir gün benim aradığım iş gelir kapımı çalar fakat ben o kapıyı açamazsan diye. O yüzden elaman alım ilanlarına hep temkinli olarak yaklaşır.
İlana başvurmak için gittiğinde seninle konuşan insan kaynakları elamanı veya işveren sana sorular yöneltir. Hepsine bir bir cevap verirsin. Cv’ni de yeteneklerinle doldurursun. Fakat o insan kaynaklarının veya patronun aradığı az maaş alan çok iş yapan elaman aramaktadır. Sana söyleyeceği şey aynen şu cümledir. “Biz seni ararız”. Ne zaman ararsınız diye soramazsın. Çünkü onun aradığı insan sen değilsindir. Mükemmel bir cv’in bile olsa, “senden önce bir kişiyle görüştük o işe başlayacak ilerleyen günlerde seni değerlendirebiliriz” der.Madem cv’im mükemmel neden o insanı alıyorsun da beni kaale bile almıyorsun diye düşünür insan.
İŞ ARAYANLARDA İŞ VE İŞYERİ SEÇİYOR
Neyse iş mülakatlarına gide gele olgunlaşır insan. Artık insanda seçici olmaya karar verir. Gittiğinde alacağı cevabı bilir çünkü. “Biz sizi ararız”. O yüzden artık o insanda artık işverenler gibi seçici davranmaya başlar. Zaman epeyce ilerlemiştir. Artık o insanda gideceği işyerini ve işi seçerek iş ilanlarına başvurur. İşveren elaman seçerken kişinin yeteneklerini ya da yetkinliklerini göz önüne almaz sadece vereceği parayı düşündüğü müddetçe herkes kaybetmeye mahkûmdur. İşveren kaybeder, elaman kaybeder. İşveren daha az paraya daha fazla iş yaptırayım derken nice eğitimli insan bir bir kaybolup gider. İşverene hamal gibi kullanacağı elaman kalır.
